คืนสู่รักนิรัน (For love to Eternity) - นิยาย คืนสู่รักนิรัน (For love to Eternity) : Dek-D.com - Writer
×

    คืนสู่รักนิรัน (For love to Eternity)

    เมื่อครอบครัวของเธอถูกฆ่าอย่างไม่เป็นธรรม และโชคชะตาที่นำทางให้เธอย้อนอดีตมายังกรุงธนบุรีเพื่อแก้ไขและช่วยชีวิตคนในครอบครัวเธอ หากแต่นี่ไม่ใช่เพียงแค่ย้อนอดีต แต่คือการหวนคืนสู่ดินแดนที่เธอจากมา...

    ผู้เข้าชมรวม

    207

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    207

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    5
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ส.ค. 57 / 11:22 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


     


     

    กลิ่นเย็นชื้นของตึกรกร้าง ที่แสดงให้เห็นว่าไม่น่ามีใครอยู่มานานเกินกว่าสิบปีแล้วแน่ๆ แต่ในตอนนี้ร่างกายของฉันกำลังผสานร่างกับกำแพงผุผังที่มีราสีเขียวชื้นแชะอยู่  เพื่อที่จะซ่อนตัวเองไว้ มีเพียงเสียงแหลมเล็กของลมที่พัดเข้ามาจากข้างนอกอาคารและเสียงกำปั้นกระทบเนื้ออย่างแรงและโหดร้าย

    ลูกของแกคงไม่มาช่วยแกแล้วละมั้ง... ฉันไม่มีเวลาเยอะนักหรอกนะเสียงของชายคนหนึ่งพูด พร้อมกับเขยิบปลายกระบอกปืนเข้าใกล้กับชายที่ถูกมัดไว้กับเก้าอี้มีอะไรจะสั่งเสียก่อนตายไหม

    “…” หลังจากคำขู่ประโยชน์นั้นจบลง ฉันแทบอดใจไม่ได้ที่จะก้าวเท้าออกไป แต่ทำได้แค่แอบดูเพียงเท่านั้น

    คงไม่มีละสินะ งั้นตายซะ

    ไม่นะตอนนี้สมองของฉันว่างเปล่าไม่มีเวลาแม้จะแปล่งเสียงออกมา มีเพียงแต่ขาที่วิ่งอย่างสุดกำลัง ถึงแม้ฉันจะรู้อยู่ในใจว่าตำรวจนั้นกำลังจะมา แต่ฉันปล่อยให้พ่อของฉันตายไม่ได้

    ปัง!!! 

    เสียงปืนก้องกังวานจนฉันรู้สึกหูอื้อ ได้ยินเพียงเสียงพ่อเรียกชื่อของฉัน

     วาด วาด!! ไม่นะอย่าจากพ่อไป.. อย่าทำอย่างนี้..” ทำให้รู้ตัวว่าฉันคงจะถูกยิงซะแล้ว มันไม่รู้สึกเจ็บ แต่รู้สึกปวดหนึบและชาซะมากกว่า ฉันสัมผัสได้ถึงของเหลวอุ่นสีแดงเข้มที่ไหลผ่านผิวหนังอันเย็นเฉียบของฉัน

    ปัง !!!

    เสียงปืนดังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ฉัน... ตาของฉันเริ่มพร่ามัว เห็นเพียงเงาร่างสูงใหญ่ล้มลงไปกับพื้น ฉันจำเงานั้นได้ เงาอันคุ้นเคย... พ่อ คงเหลือแค่ฉันสินะ...ที่กำลังจะตามพวกท่านไป ฉันเอื้อมมือเปื้อนเลือดสีแดงฉานไปสัมผัสสร้อยคอที่แม่ให้มา เพียงเท่านั้นก็มีแสงสว่างจ้า และพลันมีเสียงเรียกก่อนที่ทุกอย่างจะเลือนหายไป

                แม่นาง แม่นาง

     

    *****************************************

    นิยายนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง ชื่อตัวละคร และเหตุการณ์ต่างๆ เป็นเรื่องสมมติ และแอบอ้างอิงประวัติศาสตร์มาเล็กน้อย เฉพาะแค่อยู่ในสมัยหลังกรุงธนบุรีแตก แล้วหลังจากนั้นก็พม่าพยายามบุกตีอยู่บ่อยครั้ง เนื้อหาในเรื่องนี้ผู้เขียนมิได้มีเจตนาพาดพิงไปยังผู้หนึ่งผู้ใด มิได้เป็นจริงประการใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน   ถ้าเกิดผิดพลาดประการใดก็ขออภัยใน ณ ที่นี้ด้วยค่ะ


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น